Τις ήμερες των εορτών το χωριό όπως κάθε χρόνο ξαναζωντάνεψε…άρχισαν να καπνίζουν τα τζάκια ορισμένων σπιτιων, έβλεπες κόσμο να πηγαινοέρχεται και γενικότερα υπήρχε μια κίνηση(επισκέψεις από σπιτι σε σπιτι, στην πλατεία, στο καφενείο) συν βέβαια τους κυνηγούς που όπως έχουμε ξαναπεί για όσο διαρκεί η κυν.περίοδος το πέρασμα τους απ το χωριό είναι καθημερινό(και είναι κρίμα που ακόμη δεν το εκμεταλλευόμαστε).

Φέτος βέβαια το γεγονός ότι και τα Χριστούγεννα και η πρωτοχρονιά πέσανε πάνω σε Σαβ/κα σε συνδυασμό:

α) με τον φθινοπωρινό καιρό (νοτιάδες άρα έλλειψη χιονιού) αλλά και

β) με τις τιμές φωτιά της βενζίνης και των υπερβολικών διοδίων, απέτρεψαν πάρα πολλούς Ροβολιαρίτες και μη, να περάσουν τις γιορτές στο χωριό.

Η πιο δύσκολη περίοδος στο χωριό είναι αυτή (Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος) με τους λίγους μόνιμους κατοίκους να περιμένουν το χειμώνα να περάσει όπως όπως και να δώσει τη θέση του στην άνοιξη της πιο μεγάλης μέρας, των καλύτερων καιρικών συνθηκών και της ενασχόλησης πιο ενεργά με τους κήπους, τα περιβόλια και τα ζωντανά του καθενός. Γι’ αυτό λοιπόν ακόμα και η επίσκεψη μας (αυτή τη δύσκολη περίοδο) στο χωριό έστω και για μίση μέρα είναι σίγουρο ότι θα τονώσει το ηθικό των ηρωικών μόνιμων κατοίκων.