Με τον ερχομό του Φθινοπώρου ο πληθυσμός του χωριού σιγά σιγά αρχίζει να αραιώνει, οι εναπομείναντες θα ασχοληθούν πλέον με τον τρύγο ή την αγορά σταφυλιών για το κρασί και το τσίπουρο της περιόδου,καθώς και με το μάζεμα καυσόξυλων για τις ξυλόσομπες και τα τζάκια. Επίσης ξεκινά το κυνήγι στα ορεινά το οποίο για όσο καιρό διαρκεί, κρατάει το χωριό λίγο πιο ζωντανό λόγω των μετακινήσεων των κυνηγών. Φέτος το Νοέμβριο είχαμε και τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για δύο συνεχόμενα Σαββατοκύριακα, για τις οποίες υπάρχει ανάλυση σε άλλη ενότητα. Επίσης, όπως κάθε χρόνο, αυτό το μήνα έχουμε την απόσταξη του τσίπουρου. Το πέτρινο σπιτάκι του Ρακαριού έρχεται τώρα να δικαιολογήσει τον λόγο για τον οποίο κατασκευάστηκε. Για δέκα μέρες περίπου κόσμος πάει κι έρχεται, συμμετέχοντας σ’ αυτή τη μικρή γιορτή πίνοντας το μαγικό ποτό πριν καν κρυώσει, ψήνοντας-τρώγοντας και ενίοτε τραγουδώντας. Οι φθινοπωρινές μέρες έχουνε πια τελειώσει,τα φύλλα των δέντρων αφού έχουν αλλάξει δυο τρία χρώματα αποφασίζουν να πέσουν στο έδαφος και ο χειμώνας μας καλωσορίζει με τα πρώτα χιόνια. Φέτος ειδικά μπορεί οι βροχές που έπεσαν να ήταν ικανοποιητικές, η θερμοκρασία όμως παρέμεινε καθ όλη τη διάρκεια του φθινοπώρου αρκετά υψηλή για την εποχή.